Spisek przeciwko Ameryce [RECENZJA]. Nienawiść w Stanach

Świat poszedł inną drogą

Żeby zacząć recenzję Spisku przeciwko Ameryce, warto cofnąć się w czasie. W 1940 roku Amerykanie głosowali na kolejnego prezydenta. Ostatecznie na kolejną kadencję został wybrany Franklin D. Roosvelt, który w decydującej rozgrywce pokonał kandydata Republikanów Wendella Willkie.

Zanim jednak Willkie został kandydatem Republikanów, zaproponowali je oni bohaterowi narodowemu, a zarazem zajadłemu izolacjoniście Charlesowi Lindberghowi, który jednak odmówił. Zarówno w książce, jak i w serialu, widzimy jednak świat, w którym Lindbergh decyduje się zostać kandydatem na prezydenta, a następnie te wybory wygrywa.

Jako szef America First Comitee gromadzi ludzi o różnych poglądach i pochodzeniu, których łączy jedno: utrzymanie neutralności USA wobec wojny.

Beczka prochu

Rozwój sytuacji obserwujemy oczami Levinów – robotniczej rodziny z okolic Newark. Agent ubezpieczeniowy Herman (Morgan Spector – Homeland), zajmujący dwa piętra wspólnego domu i jego żona Bess (Zoe Kazan) przewodniczą klanowi, w skład którego wchodzą ich dwaj synowie: artystyczny nastolatek Sandy (Caleb Malis) i wrażliwy 10-letni Philip (Azhy Robertson, Historia Małżeńska).

Poza nimi na pierwszym planie obserwujemy osieroconego, zagniewanego bratanka Hermana, Alvina (Anthony Boyle, oraz Evelyn (w tej roli znakomita Winona Ryder), starszą siostrę Bess, której życie utrudnia obowiązek opieki nad chorą matką. Choć dzielą krew, kulturę i dziedzictwo, każda postać reaguje inaczej na wzrost Lindbergha. I to ich namiętne debaty, bardziej niż jakikolwiek sensacyjny zwrot wydarzeń, dają powolny, celowy pokaz jego rezonansu.

Levinowie są świadkami coraz trudniejszej sytuacji społeczności żydowskiej w USA, co najmocniej odczuwają najmłodsi, nie do końca rozumiejący sytuację, którzy to krok po kroku są odsuwani od swojego rówieśniczego środowiska i poznają gorzki smak nietolerancji.

Poza Levinami dotykamy też wielkiej polityki. Uosobieniem jej jest Rabin Lionel Benglesdorf. Sportretowany w jednej z najlepszych w życiu kreacji Johna Turturro Bengelsdorf jest wielkim zwolennikiem Lindbergha (Ben Cole, Sense8). Jako przedstawiciel wierchuszki społeczności żydowskiej z jednej strony umniejsza antysemityzm Lindbergha, z drugiej wydaje się nie widzieć przemocy wobec zwykłych wyznawców judaizmu.

Koniec niewinności

Serial nie jest filtrowany z perspektywy Philipa w takim samym stopniu jak książka. Zarówno Simon, jak i Burns, są zbyt doświadczonymi twórcami, aby nie mieć świadomości klisz w narracji oryginalnej (narracja z perspektywy dziecka). Ale mimo zmian w sposobie opisu widz czuje w jaki sposób lęk i zamieszanie gaszą niewinność bohaterów.

Spisek przeciwko Ameryce rejestruje niszczycielskie skutki nienawiści i przemocy wobec niegdyś beztroskiego dziecka. Phillip, zanim jeszcze zostanie nastolatkiem, uczy się na własnej skórze, że jego samolubne decyzje mogą mieć nieumyślnie katastrofalne skutki.

Recenzja Spisku przeciwko Ameryce – podsumowanie

David Simon wspólnie z współtwórcą serii Edem Burnsem oraz operatorem Martinem Alghrenem tworzą świat wprost wyjęty z prawdziwych lat 40. w USA. Widzimy bowiem kraj,który powoli otrzepuje się po Wielkim Kryzysie z lat 30. Dzięki pomocy znakomitej obsady aktorskiej otrzymujemy historię z bohaterami z krwi i kości, którzy muszą stawić czoła uniwersalnym problemom, takim jak ksenofobia i podziały społeczne.