Najciekawsze premiery maja. W co warto zagrać? [PODSUMOWANIE]

Puyo Puyo Champions – premiera z 7 maja

Tak jak pisaliśmy w naszej recenzji Puyo Puyo Champions okazało się być tytułem nadspodziewanie dobrym dla dorosłego gracza. Rozgrywka przypominająca Tetrisa, dedykowana dla dzieci, ale świetnie sprawdzająca się na imprezach ze znajomymi oraz jako gra do poćwiczenia refleksu. Miła, kolorowa i odstresowująca produkcja, która nie jest ambitnym projektem na wielką skalę, ale która też niczego nie udaje.

W grze trzeba połączyć cztery Puyo, aby zniknęły z ekranu. Puyo Puyo ma ciekawe tryby (chociażby tryb turniejowy dla 8 graczy), możliwość wyboru wyglądu Puyo i plansz tła oraz możliwość niezłego dowalenia przeciwników. Zaśmiecanie ekranu przeciwnika jest nawet satysfakcjonujące.

A Plague Tale: Innocence – premiera z 14 maja

Długo czekaliśmy na ten tytuł i nasze oczekiwanie zostało wynagrodzone dobrą fabułą, prostym, ale satysfakcjonującym gameplayem oraz piękną grafiką. Gra opowiada historię rodzeństwa, które musi uciekać przed paskudną plagą dziwnych szczurów oraz inkwizycją. Przeżycie Hugo i Amicii zależy od umiejętności skradania się oraz zabijania przeciwników procą. Recenzję A Plage Tale: Innocence znajdziecie na naszym portalu. W skrócie opinia Michała na jej temat brzmi tak:

A Plague Tale: Innocence to ogromne pozytywne zaskoczenie. Jest to jedna z lepszych gier, w które grałem w tym półroczu. Bez wielkiej kampanii marketingowej, trochę po cichu i tylnymi drzwiami wybija się na tle innych produkcji 2019 roku. Czy jest to gra idealna? Pod względem fabularnym, klimatu i projektu świata to ścisła czołówka tegorocznych premier.

Rage 2 – premiera z 14 maja

Tego samego dnia co A Plague Tale: Innocence zadebiutował także Rage 2 (recenzja gry znajduje się na Zagrano). Satysfakcjonująca strzelanka, które znakomicie obchodzi się bez fabuły – ta właściwie jest jakimś tam dodatkiem do niezłej rozwałki w różowo-brutalnym świecie. Strzelanie sprawia tu sporo frajdy i cały czas chce się szybko iść dalej, żeby trafić na kolejną walkę. Dobry tytuł na odstresowanie się, kiedy ktoś was zdenerwuje. Żaden must have, ale miło go mieć, więc jeśli nie zależy wam na czasie to warto poczekać na przecenę.

Team Sonic Racing – premiera z 21 maja

Niebieski jeż w wydaniu wyścigowym okazał się być idealną propozycją na imprezy. Jak pisał Grzegorz, gra ma podobny potencjał na tematyczne parapetówy co Mortal Kombat. Team Sonic Racing jest kierowany głównie do młodszych graczy, ale gra może także być idealna dla całych rodzin.

Layers of Fear – premiera z 28 maja

Gra, która spodoba się każdemu fanowi pierwszej części. Ponownie otrzymujemy gęsty klimat horroru, ale tym razem ciasne lokacje przemierzamy na statku na pełnym morzu. Tym mocniej niż w jedynce gracz ma poczucie całkowitego braku możliwości ucieczki.

Layers of Fear 2 ukazuje akcję z perspektywy pierwszej osoby. Rozgrywka polega na przemierzeniu wybranych lokacji i wykonywaniu prostych interakcji w celu poznania historii – czytanie rozrzuconych notatek, słuchanie wspomnień. Gracz podczas przemierzania lokacji obserwuje zjawiska paranormalne. W Layers of Fear 2 znajdziemy zagadki logiczne, środowiskowe i elementy zręcznościowe.

Bonus: rozczarowanie miesiąca, czyli Observation

Pochwaliliśmy, więc teraz pora ponarzekać. Największym rozczarowaniem maja okazała się być gra Observation. Klimat produkcji rozmysł się przez zabójczo wolne tempo akcji, a zamiast poczucia osamotnienia w kosmosie otrzymaliśmy poczucie zniecierpliwienia, że ta gra trwa o wiele za długo. Historia ciekawa, może się spodobać, ale tylko raczej fanom gatunku. Niby wiele w Observation zagrało, ale jakoś nie wzbudziło to naszego entuzjazmu do grania.